۱- بهبود دهنده ی عملکرد دستگاه گوارش / دمنوش به

محققان در پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Research in Pharmaceutical Science منتشر شد، اثر عصاره ی هیدروالکلی و آب میوه ی به، در درمان بیماری کولیت زخمی (بیماری التهابی روده) در موش های آزمایشگاهی مبتلا به کولیت زخمی را بررسی کردند. نتایج این آزمایش نشان داد که عصاره و آب میوه ی به، در کاهش ضایعات کولیت زخمی موثر است. تحقیقات دیگری نشان می دهد که کاتچین و اپی کاتچین میوه ی به، از ایجاد بیماری های التهابی روده و زخم معده جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش یاری می رسانند. این ترکیبات، با ایجاد لایه ی محافظ در معده و با کاهش مهاجرت لکوسیت ها به مخاط دیواره ی پوششی معده، از ایجاد زخم معده جلوگیری می کنند.

۲- بهبوددهنده ی عملکرد کبد/ دمنوش به

تحقیقات نشان می دهد که عصاره ی میوه ی به، فعالیت آنزیم های کبدی ALT(آلانین ترانس آمیناز)، AST (آسپارتات ترانس آمیناز) و LPS را مهار می کند، فعالیت سوپراکسیداز دسموتاز(SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-PX)، لیپوپروتئین لیپاز (LPL) و هپاتیک لیپاز را افزایش می دهد و سبب کاهش چربی کبد در کبد چرب می شود. نتایج نشان می دهد که فلاونوئیدهای این گیاه محافظ کبد است و این خاصیت به دلیل افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و متابولیسم لیپوپروتئین در کبد و مهار لیپوژنز (تولید چربی) است. مطالعات دیگری نشان می دهد که پوست میوه ی به، مقدار چشمگیری مواد ضد ویروسی دارد که از رشد میکروارگانیسم ها و عوامل ایجاد کننده ی هپاتیت های نوع A،  Bو C جلوگیری می کند. مصرف روزانه ی میوه ی به در رژیم غذایی، به سبب بهبود عملکرد کبد توصیه می شود.

۳- التیام بخش عملکرد مجاری تنفسی و ریه/ دمنوش به

مطالعات نشان می دهد که پکتین میوه ی به، خلط سینه را نرم کرده و التهاب دستگاه تنفسی، لوزه ها و گلو را کاهش می دهد و به درمان اختلالات تنفسی مثل برونشیت و آسم کمک می کند. نتایج منتشر شده در ژورنال Scholars Academic Journal of Pharmacy نشان می دهد که عصاره ی دانه ی به، انقباضات ناشی از کارباکول و پتاسیم، در بافت نای خرگوش را کاهش می دهد. از این نظر، عصاره ی دانه ی به، مشابه داروی وراپامیل (داروی كنترل پرفشاري خون و بي نظمي ضربان قلب) عمل می کند.