[vc_row][vc_column][vc_column_text responsive_js_composer_custom_id=”responsive_js_composer_custom_css_1644030601″]

مخلوط چای سبز و جنسینگ و عسل کیسه ای نیوشا

مخلوط چای سبز، عسل و گیاه جنسینگ است . چای سبز و جنسینگ قدرت انرژی زایی و تقویت قوای جنسی را افزایش می دهد و جنسینگ را به گیاه جوانی یا نوش دارو تبدیل کرده است.

فواید چای سبز و جنسینگ و عسل نیوشا:

۱-مخلوط چای سبز، عسل و گیاه جنسینگ است.
۲-قدرت انرژی زایی و تقویت قوای جنسی، جنسینگ را به گیاه جوانی یا نوش دارو تبدیل کرده است.
۳-جنسینگ با بهبود خون رسانی به سلول ها، روند پیری سلول ها را کاهش می دهد.
۴-ترکیبات ساپونینس موجود در جنسینگ کلسترول را کاهش داده و باعث بهبود بیماری های چربی خون بالا و
تصلب شریان های ناشی از کلسترول بالا می شود.
۵-جنسینگ با تاثیر بر سیستم انتقال دهنده های عصبی و تامین بیشتر اکسیژن و گلوکز در مغز باعث بهبود عملکردشناختی و حافظه می گردد.
۶-مصرف چای سبز و جنسینگ باعث کاهش استرس می شود و آرامش، سلامت عقلی، کیفیت زندگی و عملکرد اجتماعی را
افزایش می دهد.
۷-مصرف چای سبز و جنسینگ با اثر بر مکانیسم های مولکولی و کاهش جذب غذا سبب کاهش وزن می شود.
۸-خاصیت ضد میکروبی و ضد التهابی دارد و باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود که تاثیر فوق العاده ای درپیشگیری از سرماخوردگی و آنفلوآنزا دارد.
۹-جنسینگ آمریکایی کاهش قندخون معنی داری بر روی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ داشته است، و همچنین این گیاهبا افزایش تولید انسولین، مرگ سلول های بتا – پانکراس را کاهش داده است.

کاربرد چای سبز و جنسینگ و عسل نیوشا:

۱-تنظیم قند خون
۲-تنظیم کلسترول
۳-بهبود عملکرد جنسی
۴-کاهش وزن
۵-تقویت سیستم ایمنی بدن
۶-انرژی زا
۷-بهبود حافظه
۸-آرامبخش و نشاط آور
۹-پوست
۱۰-ضد سرطان
۱۱-سرماخوردگی و آنفلوآنزا

تاریخچه چای سبز و جنسینگ و عسل نیوشا:

جنسینگ یک گیاه کم رشد، سایه دوست و چند ساله، متعلق به خانواده  Araliaceae  است. واژه ی انگلیسی جنسینگ را از اصطلاح  چینی«رِن شِن» گرفته اند. رِن به معنای «شخص» و شِن به معنای «ریشه ی گیاه» است. این نام، اشاره به ریشه ی چنگالی شکل جینسنگ است که به پای انسان شباهت دارد.
در کتاب های طب سنتی ریشه ی گیاه جنسینگ را به عربی، “جنسه” و “جنسا”می نامند. نام Panax هم از کلمه ای یونانی به معنای «درمان گر» گرفته شده است. نظارت بر مزارع جنسینگِ چین و کُره در قرن شانزدهم میلادی آغاز شد. در دهه ی آغازین قرن بیستم، چون محصولی که از مزارع طبیعی به دست می آمد جوابگوی تقاضای مردم برای این گیاه نبود، کُره، کشت تجاری آن را آغاز کرد که تا امروز ادامه داشته است. 

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]